رشتو | مردم سالاری دینی از شعار تا واقعیت
جهت دریافت PDF رشتو، کلیک کنید
جمهوری اسلامی؛ الگویی نوین در حکمرانی
الگـوی نویـن مردمسـالاری دینـی، راه جدیـدی را بـه بشـریت ارائه کـرده اسـت کـه زندگـی انسـان در آن، از آفات
نظام‌های بنا شـده بر اسـتبداد فـردی و حزبی یـا برآمـده از نفـوذ زرسـالاران و چپاولگـران، و از غرقه شـدن در وادی
مادیگری و اباحیگـری و دور افتـادن از معنویـت، مبرا گـردد، و تقابل و تضاد خداپرسـتی بـا مردم گرایـی را در عمل
تخطئـه کند.
هرگـز انتظار نبـوده اسـت کـه نظام‌هـای مبتنـی بـر زر و زور و قدرت‌هـای مسـتکبر و باندهای تحکـم و اسـتثمار، در
برابر ایـن پدیده بی تفـاوت بماننـد و با آن سـتیزه نکنند. ایـن الگـوی نوین، در رشـد خـود و در بقا و اسـتحکام خود
در دسـت یابی بـه هدفهای خـود، حجتـی قاطع بـر ضد همـه ی نظام‌هایی اسـت‌کـه به نـام انسـان گرایی مـردم را
از خـدا و معنویـت بیگانه سـاختند و با نـام مردمسـالاری انسـانها را بـه شـکلهای گوناگـون در پنجه ی اقتـدار خودفشـردند.توطئه‌های متراکم و پیوسـته دشـمنان نظام اسـلامی پس از نومیدی از نابـودکردن این نظـام، همواره
در جهـت جلوگیـری از دسـتیابی جمهوری اسـلامی بـه آن هدفها و الگو شـدن بـرای دیگـر ملت‌های مسـلمان بوده
اسـت. 01/12/85 -نامه بوده
نقش مردم در پیروزی انقلاب
در طول تاریخ ما، هیـچ حادثه‌ای مثـل حادثه پیروزی انقاب اسـلامی و حـوادث بعد از آن نبوده اسـت کـه مردم در
آن، نقش مسـتقیم داشـته باشـند. در انقلاب اسـلامی مردم آمدنـد؛ همه مـردم، همه‌ی قشـرهای مردم، از شـهری
و روسـتائی، از زن و مـرد، از پیـر و جـوان، از تحصیلکـرده و بیسـواد، همـه و همـه درکنـار هـم حضـور پیداکردنـد. با اینکه متکـی بـه قـدرت و زور هم نبودند، سلـاح هـم نداشـتند، اگر هـم داشـتند، بـه کار نمیبردنـد، اما در عیـن حال
توانسـتند یک رژیم تا دندان مسـلح متکـی به قدرت‌هـای اسـتکباری را بکلـی از پـا در بیاورند و انقـلاب را پیـروزکنند.
مردم سالاری در جمهوری اسلامی یک امر تعارفی نیست!
منتهـا نکتـه اساسـی در انقلاب مـا این بـودکه نقـش مـردم با پیـروزی انقلـاب تمـام نشـد؛ و ایـن از حکمـت امام
بزرگوار مـا و ژرف نگـری آن مرد حکیـم و معنوی و الهـی بود. او ملت ایران را بدرسـتی شـناخته بـود، ملت ایـران را باور
کرده بـود، به سـلامت و صداقت و عـزم راسـخ و توانائی‌های ملـت ایران ایمان داشـت. همـان روزها بعضی‌هـا بودند که میگفتند خیلی خـوب، انقلاب پیروز شـد، مـردم برگردنـد بروند خانههاشـان. امام محکـم ایسـتاد وکارها را بـه مردم
سـپرد. یعنی پنجاه روز بعـد از پیـروزی انقلاب، نظام سیاسـی کشـور به وسـیله‌ی رفراندوم مردم تعیین شـد.
شـما به انقلاب‌هـای گوناگون نـگاه کنید تا معلوم شـود کـه اهمیت این حـرف چقدر اسـت. پنجـاه روز بعـد از پیـروزی انقلاب، مردم فهمیدند چه نظامی را میخواهند. خودشـان پـای صندوق‌های رأی آمدنـد و با آن رأی عجیب و تاریخی مشـخص کردند که نظام جمهـوری اسـلامی را میخواهند. در این دویسـت سـال اخیر -که سـال‌های انقلاب‌های بزرگ اسـت – در هیچ انقلابی چنیـن اتفاقی نیفتاده اسـت که بـا این فاصله کـم، نظام جدید به وسـیله‌ی خـود مردم، نه به وسـیله‌ی یک عامل دیگر، تعیین شـود.20/07/90