رشتو | تفاوت مردم سالاری دینی با دمکراسی
جهت دریافت فایل رشتو بصورت PDF کلیک کنید
ریشه مردم سالاری در دین است
نباید اشتباه شود؛ این مردم‌سالاری به ریشه‌های دموکراسیِ غربی مطلقاً ارتباط ندارد. اولًا مردم‌سالاری دینی دو چیز نیست؛ این‌طور نیست که ما دمکراسی را از غرب بگیریم و به دین سنجاق کنیم تا بتوانیم یک مجموعه‌ی کامل داشته باشیم؛ نه. خودِ این مردم‌سالاری هم متعلق به دین است. 12/09/79
تفاوت اول | حاکمیت بر مردم، امتیاز است یا مسئولیت؟
در اسـلـام حاکمیـت بــر مـردم، بــه معنــای یــک امتیاز و حــق ویــژه بــرای حاکــم نیســت. ...حاکـم اسـلامی در قبـال مسـائل مهـم جامعـه (در مقابـل فقـر مـردم، در مقابـل تبعیـض و شـکاف‌های اجتماعـی، در مقابـل اخلـاق و معنویـت مـردم، در قبـال حفـظ اسـتقال کشـور و حفـظ آزادی مـردم) مسـئول اسـت.13/12/81
تفاوت دوم | حکومت با معیار و ملاک
همچنیــن حکومــت یــک امــر بی‌مــلاک و بی‌منــاط نیســت - مثــل اینکــه بــر حســب شــانس و اقبــال، یــک نفــر بیایــد زمــام امــور مــردم را در هــر رده‌ای بــر عهــده گیــرد - بلکــه تابــع معیارهاســت و مهمتریــن کار ایــن اســت‌کــه ایــن معیارهــا رعایــت شــود.
البتــه امــکان خطــا و اشــتباه، هــم در تشــخیص و هــم در عملکــرد کســانی که تشــخیص درســتی نســبت بــه آنهــا داده شـده، همیشـه متصـور اسـت... لیکـن اسلـام در بـاب گزینـش حاکمــان در هــر رده‌ای...معیارهـا و شـرایطی گـذارده اسـت ... لــذا در اسلــام آنچــه مــا بــه عنـوان حاکمیـت اسـلامی شـناخته‌ایم و امـروز هـم بنـای کلّـی ایـن جامعـه بـر آن قـرار دارد، مـردم سـالاری دینــی اســت کــه بــا دمکراســی
های رایــج دنیــا در بنیــاد اختــلاف دارد.13/12/81
تفاوت سوم | حاکمیتِ ظوابط بر حاکم
در دمکراســی‌های رایج جهانــی، ضوابطــی کـه مـا بـرای اداره‌ی کشـور و بـرای مدیـران آن قائـل هسـتیم، وجـود نـدارد؛ ممکـن اسـت ضوابـط دیگـری باشــد. در اینجــا قدرت طلبــی وجــود نــدارد. اینطــور نیســت کــه دعــوا بــر ســر ایــن باشــدکــه چــه کســی بــر اســب قــدرت ســوار شــود و بتــازد تــا بتوانــد از هــر وســیله‌ای بــرای ایــن کار اســتفاده کنــد.
+ اینکــه میگوییــم سیاســت مــا عیــن دیانــت اســت و دیانــت مــا عیــن سیاســت اســت،یــک طــرف قضیــه
ایـن اسـت کـه سیاسـت و بنیـان آن بایـد براسـاس دیـن باشـد.
+ روی دیگـر سـ ّکه هـم ایـن اسـت که فعالیـت سیاسـی نمیتوانـد از معیارهـا و ضوابـط دینـی و اخلاقـی خـارج باشـد.کار غیراخلاقـی بـرای کسـب قـدرت،مطلقــاًجایــز نیســت وکســی را کــه در صــراط مدیریّــت قــرار دارد، از اهلیّت و صلاحیــت میانــدازد؛
+ لــذا ایــن ضوابــط بایــد به طــور کامــل در همــه رده‌هــا رعایــت شــود. قانــون بــرای رهبــری، ریاســت‌جمهوری، مســؤولان قــوای ســه گانه و رده هــای مختلــف مدیریّــت، تــا ردههــای شــوراهای‌شــهر و روســتا و دیگــر جاهــا ضوابطـی را معیّـن کـرده اسـت کـه برخاسـته از همـان دیـد و فکـر اسلـامی اسـت. ایـن ضوابـط بایـد احـراز شــود.
تفاوت چهارم | حاکمیت خدا یا حاکمیت صاحبان ثروت و قدرت؟
در همه آنچه که در دنیا به نام دمکراسی و مردم‌سالاری شناخته میشود، چارچوب وجود دارد. در دمکراسیهای غربی، چارچوب عبارت است از منافع و خواست صاحبان ثروت و سرمایه دارانِ حاکم بر سرنوشت جامعه. تنها در آن چارچوب است که رأی مردم اعتبار پیدا میکند و نافذ میشود.
اگر مردم چیزی را بر خلاف منافع سرمایه‌داران و صاحبان قدرت مالی و اقتصادی بخواهند، هیچ تضمینی وجود ندارد که این نظامها و رژیم های دمکراتیک، تسلیم خواست مردم شوند. یک چارچوب محکم و ناشکننده بر همه این خواستها و دمکراسیها حاکم است. 11/05/80
- تفاوت پنجم | هدایت به فضائل یا به رذائل؟
امتیاز نظام اسلامی در این است که ... مردم را هدایت میکند. مسأله هدایت مردم یکی از مسائل بسیار مهمّی است که در نظامهای سیاسی رایج دنیا - بخصوص در نظامهای غربی - نادیده گرفته شده است. معنای هدایت مردم این است که بر اثر تعلیم و تربیت درست و راهنمایی مردم به سرچشمه‌های فضیلت، کاری بشود که خواست مردم در جهت فضایل اخلاقی باشد و هوس‌های فاسد کننده‌ای که گاهی به نام آراء و خواست مردم مطرح میگردد، از افق انتخاب مردم دور شود.
امروز شما ملاحظه میکنید در بسیاری از دمکراسیهای غربی، زشت‌ترین انحرافات - انحرافات جنسی و امثال آن - به عنوان این‌که خواست مردم است، صبغه قانونی پیدا میکند و رسمی میشود و به اشاعه آن کمک میگردد.
این، غیبت عنصر معنوی و هدایت ایمانی را نشان میدهد. در نظام اسلامی؛ مردم انتخاب میکنند، تصمیم میگیرند و سرنوشت اداره کشور را به وسیله منتخبان خودشان در اختیار دارند؛ اما این خواست و انتخاب و اراده در سایه هدایت الهی، هرگز به بیرون جاده صلاح و فلاح راه نمی‌برد و از صراط مستقیم خارج نمیشود. نکته اصلی در مردم‌سالاری دینی این است. این هدیه انقلاب اسلامی به ملت ایران است. 11/05/80